سلامت کودکان

Icon

این مقاله توسط متخصصان وی کلینیک تایید شده است.

مقدمه ای بر سلامت کودکان

سلامت کلی کودک چیزی فراتر از سلامت جسمی، عاطفی و روانی او است و شامل سلامت خانواده، جامعه و محیط او نیز می شود.

سلامت کودکان یا اطفال بر رفاه آن ها از زمان لقاح تا نوجوانی تمرکز دارد. این امر به طور حیاتی به تمام جنبه های رشد و تکامل کودکان و فرصت منحصر به فردی که هر کودک برای دستیابی به پتانسیل کامل خود به عنوان یک بزرگسال سالم دارد، مربوط می شود.

سلامت کودکان زمانی زیر مجموعه پزشکی بزرگسالان بود. در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، مردم به دلیل آگاهی تدریجی بر این موضوع که مشکلات مربوط به سلامتی کودکان با بزرگسالان متفاوت است، رشته اطفال را به عنوان یک تخصص پزشکی شناختند. همچنین مشخص شد که پاسخ کودک به بیماری، داروها و محیط به سن کودک بستگی دارد.

سلامت کودکان جنبه های زیادی را در بر دارد و هر نوع سازمان دهی آن لزوماً خودسرانه انجام می شود. به عنوان مثال، موضوعات را می توان به ترتیب حروف الفبا ارائه کرد. با این حال، به نظر می رسد که منطقی ترین حالت این است که با عوامل تعیین کننده رشد و تکامل سالم کودک شروع کنیم.

آنچه باید از رشد و تکامل کودکان انتظار داشت

در واقع رشد یک کودک سالم قبل از لقاح و با سلامت والدین و میراث ژنتیکی آن ها آغاز می شود. سپس تا زمان لقاح و تا دوران پیش از تولد ادامه می یابد. در طول این مدت، طبیعتاً همپوشانی قابل توجهی بین مشکلات مربوط به جنین و مادر وجود دارد.

 

هنگامی که نوزاد به دنیا می‌آید، مسائل جدید و مهمی مانند شیردهی، ضریب هوشی نوزاد، آزمایش های غربالگری و ایمنی خواب وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. خیلی زود، مراجعات مربوط به معاینات و واکسیناسیون نوزادان شروع می شود. این موارد با مسائل دیگری مانند زمان و نحوه دادن غذا های جامد به کودک، آموزش توالت رفتن و زمان مراجعه به دندانپزشک همراه است.

رشته اطفال به مراحل کلاسیک رشد و تکامل، کاملاً شناخت دارد، اما این مراحل مطلق نیستند زیرا رشد و تکامل کودک یک زنجیره را تشکیل می دهد. یک طفل در دوران نوزادی (28 روز اول تولد) و تا یک سالگی با سرعت شگفت انگیزی تغییر می کند. قبل از اینکه متوجه شوید، نوزاد به یک کودک نوپا، بعد از آن به یک کودک و بعد از کمی بیش از یک دهه وارد دوره نوجوانی می شود. این ها در کنار هم دوره شلوغ و چالش برانگیزی برای کودک و والدین است.

بیماری های شایع کودکان

متأسفانه، حتی سالم ترین نوزاد نیز ممکن است بیمار شود. دانستن علائم و نشانه های بیماری های رایج دوران کودکی و همچنین درمان و پیشگیری از این بیماری ها خالی از لطف نیست. تعدادی از بیماری های رایج دوران کودکی مانند عفونت گوش و التهاب لوزه وجود دارد که ممکن است اجتناب ناپذیر باشد. اما کودکان در معرض سایر بیماری های قابل پیشگیری مانند بیماری های عفونی جدی و بالقوه کشنده و پوسیدگی دندان هستند که می توان به ترتیب با ایمن‌سازی و مراقبت های مداوم از دهان و درمان‌ با فلوراید از آن ها پیشگیری کرد.

کودکان ممکن است با مشکلاتی متولد شوند که در زمان تولد مشخص هستند مانند، شکاف لب یا کام در بدو تولد. اما برخی از نقایص مادرزادی که به همان اندازه رایج هستند، مانند برخی ناهنجاری های قلبی، ممکن است بلافاصله آشکار نشوند. انواع نقایص مادرزادی یکی از نگرانی های تبعی کودکان و والدین آن ها است.

آسیب های رایج دوران کودکی

ممکن است نتوان از یک نقص مادرزادی یا یک بیماری پیشگیری کرد، اما باید بتوان از کودک در برابر تصادف و آسیب، مانند بریدگی های معمول، سوختگی ها و مسمومیت های تصادفی محافظت کرد. لازم به ذکر است پیشرفت قابل توجهی در زمینه ایمنی (مانند فراخوان سریع اسباب بازی های خطرناک) حاصل شده است. استفاده اجباری از صندلی خودرو، کمربند ایمنی، کلاه ایمنی دوچرخه، سیستم های بسته شدن مقاوم در برابر دستکاری، و ایجاد مراکز ملی و منطقه ای کنترل سموم نیز نمونه هایی از پیشرفت در ایمنی کودکان است.

اما سایر زمینه های اصلی نگرانی های ایمنی همچنان باقی می ماند مانند غرق شدن بسیار مکرر کودکان در استخر ها، بلعیدن تصادفی محصولات تمیزکننده خانگی، سوختن توسط اجاق یا بخاری داغ، یا تیراندازی تصادفی با اسلحه گرم. این لیست بی پایان است. همه ما باید همیشه هوشیار باشیم و تمام تلاش خود را بکنیم تا مطمئن شویم که محیط کودک تا آنجا که ممکن است امن است.

برخی از مشکلات رفتاری بالقوه که کودکان ممکن است داشته باشند

علاوه بر سلامت جسمانی کودک، نگرانی هایی در مورد رفتار و سلامت عاطفی کودک نیز وجود دارد. چالش های اصلی شامل اختلالات طیف اوتیسم (ASD) است، که خود شامل سندرم آسپرگر، اختلالات یادگیری، ADHD (اختلال بیش فعالی و نقص توجه) و اختلالات اضطراب و افسردگی می باشد.

همچنین کودکان ممکن است گرفتار کابوس های شبانه، مشکلات خواب و ترس های غیرمنطقی شوند. بسیاری از کودکان در ابراز خشم خود به شیوه مناسب مشکل دارند. یکی از حوزه های اصلی مطالعه، تأثیر تماشای خشونت در تلویزیون و بازی های ویدیویی خشن بر کودکان است.

با بزرگتر شدن و استقلال بیشتر کودکان، شانس ابتلای آن ها به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی و پرخوری عصبی به ویژه در میان دخترانی که نگران اضافه وزن هستند، افزایش می یابد. شبح سوء مصرف مواد مخدر ظاهر می شود. زیاده روی در نوشیدن مشروبات الکلی و سوء مصرف مزمن ماری جوانا بسیار نگران کننده است. کشیدن سیگار معمولی و الکترونیکی اغلب در پاسخ به فشار همسالان شروع می شود. خالکوبی و سوراخ کردن بدن یکی از نکات رایج بحث بین والدین است.

حقایق مربوط به کودکان و بیماری های روانی

خودکشی در حال حاضر دومین عامل مرگ و میر در دوران نوجوانی است (تصادفات رانندگی و قتل به ترتیب اولین و سومین علت مرگ نوجوانان هستند). افسردگی ماژور و بیماری دوقطبی ممکن است زمینه ساز اقدام به خودکشی و خودکشی باشد.

زمانی تصور می‌شد که کودکان در معرض این بیماری های روانی نیستند، زیرا کودکان هنوز توانایی احساس ناامیدی و درماندگی نسبت به آینده را پیدا نکرده اند. این امر به وضوح نادرست است. اکنون به طور گسترده پذیرفته شده است که کودکان نه تنها در معرض افسردگی ماژور و بیماری دوقطبی بوده، بلکه در معرض اختلالات اضطرابی، فوبیا و اختلال استرس پس از سانحه نیز هستند.

مطالعات اخیر اثرات حاد و بلند مدت قلدری بر کودکان را برجسته کرده اند و به نرخ بالاتر علائم افسردگی و خودکشی در کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند اشاره کرده اند. درمان باید برای استفاده در محدوده سنی کودکان مناسب باشد.

اهمیت سلامت خانواده برای فرزندان

سلامت خانواده، به سلامت و رفاه فرزندان در چارچوب خانواده آن ها می نگرد و در کل نقش مهمی در تعیین سلامت هر یک از فرزندان آن خانواده دارد. این امر نه تنها در مورد سلامت جسمی کودکان بلکه در مورد سلامت عاطفی آن ها نیز صدق می کند.

جامعه ما ادعای این ایده‌آل را دارد که هر کودک باید در خانواده ای تحت مراقبت یک جفت بزرگسال مهربان که دارای مهارت های فرزندپروری مناسب هستند بزرگ شود. واقعیت امروز این است که طلاق، تک فرزندی و فرزندخواندگی رایج است. فرزندخواندگی و فرزندپروری نیز غیرمعمول نیستند. خانواده سنتی با مادر و پدر بیولوژیکی تنها نوع خانواده ای نیست که امروزه کودکان در آن بزرگ می شوند.

مراقبت و نظارت کافی بر کودک و پیشگیری از کودک آزاری و بی توجهی باید آشکارا مورد توجه قرار گیرد. یکی از غم انگیزترین شرایط، آسیب جسمی، آسیب عاطفی یا حتی مرگ است که به دلیل تکان دادن، سوختن، ضربه زدن یا تجاوز جنسی یک مراقب کودک روی می دهد.

تاثیر سلامت جامعه برای کودکان

سلامت جامعه برای سلامت و رفاه کودکان مهم است. کودکان نیز به محیطی سالم و امن نیاز دارند تا در آن بزرگ شوند.

تفاوت زیادی بین زندگی در یک مزرعه، در یک شهر کوچک، در حومه یا بخش مرکزی شهر وجود دارد. محله ای که گرفتار جرم و جنایت است، جامعه ای ناسالم برای بزرگ کردن کودکان است. ناگفته نماند که کودکان باید در محیطی سالم رشد کنند که هوای تمیز برای تنفس و آب تمیز برای نوشیدن فراهم کند.

سایر پیوندهای اجتماعی که می تواند بر سلامت کودکان تأثیر بگذارد شامل مدارس، برنامه های ورزشی و منابع آموزشی (مانند کتابخانه ها) است.

بهترین رویکرد برای مراقبت از سلامت کودکان

تاکید بر این نکته مهم است که کودکان، بزرگسالان کوچک نیستند و نباید با آن ها همانند بزرگسالان رفتار کرد. مراقبت های بهداشتی کودک و تخصص اطفال به ارائه مراقبت های بهینه و مناسب برای همه کودکان می پردازد. تخصص اطفال نقش خود را گسترش داده است تا نه تنها کودکان و نوجوانان، بلکه بزرگسالان جوان را نیز شامل شود، زیرا بخش بزرگی از جوانان 18 تا 21 ساله همچنان به والدین خود وابسته هستند.

https://www.medicinenet.com/childrens_health/article.htm

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید: