لقاح آزمایشگاهی یا IVF چیست؟ مجموعه پیچیده ای از روش های نوین است که از آن برای درمان ناباروری یا جلوگیری از مشکلات ژنتیکی و کمک به بچه دار شدن استفاده می شود.
در طی انجام آی وی اف، تخمک های بالغ از تخمدان ها جمع آوری شده و در آزمایشگاه توسط اسپرم بارور می شوند. پس از آن تخمک یا تخمک های بارور شده که الان رویان (جنین) نامیده می شوند به رحم منتقل می شوند. چرخه کامل آی وی اف تقریباً سه هفته طول می کشد. در مواقعی که این مراحل به بخش های مختلفی تقسیم شوند، این فرآیند ممکن است طولانی تر باشد.
می توان گفت IVF موثرترین فناوری کمک بارداری است. این روش را می توان با استفاده از اسپرم و تخمک خود زوج ها یا تخمک، اسپرم یا رویانی از یک اهدا کننده آشنا یا ناشناس انجام داد. در برخی شرایط، از یک حامل بارداری (که رویان در رحم او کاشته می شود) برای اینکار استفاده می شود.
شانس شما برای داشتن نوزادی سالم از طریق IVF به عوامل زیادی مانند سن و دلیل ناباروری شما بستگی دارد. علاوه بر این ها، آی وی اف می تواند زمانبر، گران و تهاجمی باشد. اگر در این روش بیش از یک رویان به رحم منتقل شود، می تواند باعث بارداری چند قلویی شود.
پزشک می تواند شما را در مورد نحوه کار آی وی اف، خطرات احتمالی و اینکه آیا این روش درمان ناباروری مناسب شما است یا نه، آگاه کند.
دلیل انجام IVF چیست؟
IVF درمانی برای ناباروری و مشکلات ژنتیک است. قبل از اینکه از این روش برای درمان ناباروری استفاده کنید ممکن است شما و همسرتان بتوانید از گزینه های درمانی کمتر تهاجمی استفاده کنید. مانند داروهای باروری برای تولید تخمک یا لقاح تخمک در داخل رحم که در آن اسپرم نزدیک زمان تخمک گذاری مستقیم در رحم قرار می گیرد.
گاهی اوقات روش لقاح آزمایشگاهی (IVF) به عنوان درمان اولیه برای زنان بالای 40 سال پیشنهاد می شود. همچنین در برخی موارد که فرد شرایط سلامتی خاصی دارد می توان از این روش استفاده کرد. در صورتی که شما یا همسرتان یکی از مشکلات زیر را دارا هستید می توانید از آی وی اف استفاده کنید:
آسیب دیدن یا انسداد لوله فالوپ.
بارور شدن تخمک یا حرکت رویان به رحم دشوار می سازد.
اختلالات تخمک گذاری. در صورت نادر بودن یا عدم تخمک گذاری، تخمک کمتری برای لقاح در دسترس است.
اندومتریوز. زمانی رخ می دهد که بافت مشابه پوشش رحم در خارج از رحم کاشته شده و رشد می کند و اغلب عملکرد تخمدان ها، رحم و لوله های فالوپ را متاثر می کند.
فیبروم رحم (فیبروئید).
فیبروم ها تومورهایی خوش خیم در رحم هستند که در زنان 30 تا 40 سال شایع هستند و می توانند در لانه گزینی تخمک بارور شده مشکل ایجاد کنند.
عقیم سازی یا برداشتن لوله فالوپ.
در بستن لوله ها که نوعی عقیم سازی است، برای جلوگیری دائمی از بارداری لوله ها بسته یا بردیده می شوند. در صورتی که بعد از این روش تمایل به بارداری وجود داشته باشد به جای انجام جراحی برگشت می توان از آی وی اف استفاده کرد.
اختلال در تولید یا عملکرد اسپرم.
در صورتی که غلظت اسپرم زیر حد وسط باشد؛ حرکات آن ضعیف بوده یا ناهنجاری هایی در اندازه و شکل آن وجود داشته باشد، بارور کردن تخمک توسط اسپرم دشوار خواهد بود. در صورت وجود ناهنجاری هایی در منی باید به یک متخصص ناباروری مراجعه شود. پزشک مشکلاتی را که قابل اصلاح هستند یا نگرانی های اساسی مربوط به سلامتی را بررسی خواهد کرد.
ناباروری بدون دلیل.
به این معنی است که در ارزیابی برای دلایل شایع ناباروری هیچ دلیلی برای ناباروری یافت نشده است.
یک اختلال ژنتیکی.
اگر زوجی در معرض خطر انتقال یک اختلال ژنتیکی به کودکان خود هستند ممکن است قبل از لانه گزینی رویان نیاز به آزمایش ژنتیک وجود داشته باشند که شامل آی وی اف می شود. تخمک ها پس از برداشتن و بارور شدن از نظر مشکلات ژنتیکی خاص غربالگری می شوند. البته همه مشکلات زنتیکی را نمی توان یافت. رویان هایی که مشکلات مشخصی ندارند به رحم منتقل می شوند.
حفظ باروری به دلیل سرطان یا سایر شرایط مربوط به سلامتی.
در صورتی که فرد می خواهد درمان های سرطان مانند پرتودرمانی یا شیمی درمانی را شروع کند که ممکن است به باروری آسیب بزند، IVF می تواند به عنوان گزینه ای برای حفظ باروری باشد. زنان می توانند تخمک ها را از تخمدان های خود برداشته و به شکل بارور نشده فریز کنند تا بعداً از آن ها استفاده شود. همچنین می توان تخمک ها را بصورت رویان بارور فریز کرد تا در آینده بتوان از آن استفاده کرد.
بیشتر بخوانید – درمان ناباروری
خطرات IVF چیست؟
خطرات</p&gt;</p>
<p>I
VF چیست؟
زایمان چند قلویی
اگر بیش از یک رویان به رحم منتقل شود IVF خطر چند قلویی را بالا می برد. بارداری چند جنین در مقایسه با یک جنین ریسک بالاتری را برای زایمان زود رس و وزن کم حین تولد دارد.
زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد
تحقیقات نشان داده است که IVF تا حدودی خطر تولد زودرس و نوزاد با وزن کم را افزایش می دهد.
سندروم تحریک بیش از حد تخمدان
مصرف دارو های باروری تزریقی، برای تحریک تخمک گذاری، مانند گنادوتروپین جفتی انسانی(HCG) می تواند منجر به تحریک بیش از حد تخمدان شود. در این شرایط تخمدان ها متحرک و دردناک می شوند.
علایم آن شامل درد خفیف شکم، نفخ، حالت تهوع، استفراغ و اسهال است که معمولاً یک هفته طول می کشد. در صورت بارداری علایم ممکن است چند هفته ای طول بکشد. به ندرت شکل شدید تری از سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ایجاد می شود که می تواند باعث افزایش سریع وزن و تنگی نفس شود.
سقط جنین
میزان سقط جنین در زنانی که با آی وی اف باردار می شوند بین 15 تا 25 درصد است که مشابه زنانی است که به صورت طبیعی باردار می شوند. گفتنی است این میزان با افزایش سن مادر بالا می رود.
عوارض روش بازیابی تخمک (پانکچر یا تخمک کشی)
استفاده از سوزن آسپیراسیون برای جمع آوری تخمک ها ممکن است باعث خونریزی، عفونت یا آسیب به روده، مثانه یا رگ خونی شود. همچنین در صورت استفاده از آرام بخشی و بیهوشی عمومی نیز خطراتی وجود دارد.
بیشتر بخوانید- ناباروری زنان</a>
حاملگی خارج رحم در IVF چیست؟
در بین زنانی که از IVF استفاده کرده اند حدود 2 تا 5 درصد بارداری خارج از رحم خواهند داشت. تحت این حالت، تخمک بارور شده در خارج از رحم و معمولاً در لوله فالوپ کاشته می شود. در این شرایط هیچ راهی برای ادامه بارداری نیست چرا که تخم بارور شده نمی تواند در خارج از رحم زنده بماند.
نقایص زمان تولد
صرف نظر از اینکه بارداری به چه طریقی صورت گرفته است، مهمترین عامل خطر ایجاد نقایص مادر زادی سن مادر است. برای تعیین تاثیر IVF بر روی افزایش خطر برخی از نقص های مادرزادی نوزادان تحقیقات بیشتری نیاز است.
سرطان
برخی از تحقیقات اولیه نشان داده اند که بین دارو های مورد استفاده برای تحریک رشد تخمک و ایجاد نوع خاصی از تومور تخمدان ارتباط وجود دارد اما مطالعات جدید تر آن ها را تایید نمی کند. به نظر نمی رسد پس از IVF خطر ابتلا به سرطان سینه، آندومتر، دهانه رحم یا تخمدان افزایش قابل توجهی داشته باشد.
استرس
IVF ممکن است از نظر مالی، جسمی و احساسی افراد را تحت فشار و استرس قرار دهد. در فراز و نشیب های درمان ناباروری حمایت مشاوران، خانواده و دوستان می تواند به زوجین کمک کند.
شرا
یط آماده شدن برای انجام IVF چیست؟
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها و انجمن های کمک باروری اطلاعات مربوط به میزان بارداری و تولد زنده را بصورت آنلاین ارائه می دهند.
میزان موفقیت یک مرکز درمانی به عوامل زیادی بستگی دارد که شامل سن بیماران، مسائل پزشکی، جمعیت تحت درمان در کلینیک و رویکرد های درمانی است.
قبل از شروع IVF غربالگری های مختلفی نیاز خواهد بود که شامل موارد زیر است:
آزمایش ذخیره تخمدان
برای تعیین کمیت و کیفیت تخمک ها پزشک ممکن است در چند روز اول پریود غلظت هورمون محرک فولیکول (FSH)، استروژن و هورمون آنتی مولرین را در خون مورد آزمایش قرار دهد. اغلب نتایج آزمایش با سونوگرافی از تخمدان ها با هم استفاده می شوند و می تواند به پیش بینی چگونگی پاسخ تخمدان ها به دارو های باروری کمک کند.
آنالیز منی
اگر آنالیز منی به عنوان بخشی از ارزیابی اولیه باروری انجام نشده باشد، پزشک کمی قبل از شروع درمان IVF آنالیز مایع منی را انجام می دهد.
غربالگری بیماری های عفونی
زوج ها باید برای بیماری های عفونی همچون ایدز غربالگری شوند.
تمرین انتقال رویان
پزشک ممکن است برای تعیین عمق حفره رحم و روشی که با آن رویان را با موفقیت در رحم قرار دهد، یک انتقال رویان ساختگی انجام دهد.
معاینه رحم
پوشش داخلی رحم قبل از شروع IVF توسط پزشک مورد بررسی قرار می گیرد. در این بررسی یک سونو هیستوگرافی انجام می شود که در آن مایع از طریق دهانه رحم به داخل رحم تزریق می شود و با استفاده از سونوگرافی تصویری از حفره رحم تهیه می شود. همچنین ممکن است از یک هیستروسکوپ استفاده شود و یک تلسکوپ باریک، انعطاف پذیر دارای نور از طریق واژن و دهانه رحم داخل رحم قرار می گیرد.
قبل از شروع IVF سوالات مهم زیر باید در نظر گرفته شوند:
چه تعداد رویان در IVF انتقال داده می شود؟
تعداد رویان های انتقال یافته بطور معمول به سن و تعداد تخمک های بازیابی شده بستگی دارد. از آنجایی که برای زنان با سن بالاتر نرخ لانه گزینی پایین تر است، رویان های بیشتری منتقل می شوند (به جز برای زنانی که از تخمک های اهدایی یا جنین های تحت آزمایش ژنتیکی استفاده می کنند).
اکثر پزشکان دستورالعمل های خاصی را برای جلوگیری از بارداری چند قلویی مرتبه بالاتر، مانند سه قلو یا بیشتر، دنبال می کنند. در برخی کشور ها، قوانین، تعداد رویان هایی را که می‌توان انتقال داد، محدود می‌کنند. با پزشک خود در مورد تعداد رویان هایی که قرار است منتقل شوند، توافق کنید.
با رویان های اضافی چه خواهید کرد؟
رویان های اضافی می توانند فریز شده و برای استفاده در آینده به مدت چندین سال ذخیره شوند. تعداد کمی از رویان ها در فرآیند فریز و ذوب زنده نمی مانند. با داشتن رویان های فریز شده سیکل های بعدی IVF کم خطرتر و با هزینه کمتری انجام خواهد شد. همچنین ممکن است بتوان رویان های فریز شده را به زوج دیگر و یا مراکز تحقیقاتی اهدا کرد و یا حتی به دور ریخته شوند.
چگونه بارداری چند قلویی را تحمل خواهید کرد؟
در صورتی که در روش IVF بیش از یک رویان یه رحم منتقل شود ممکن است بارداری چند قلویی اتفاق بیافتد که خطراتی را به همراه خود برای سلامتی مادر و نوزاد خواهد داشت. کاهش جنین ها، به زن کمک می کند که نوزاد کمتر و در عین حال خطرات سلامتی کمتری را داشته باشد. البته این کار تصمیم بزرگی است و ممکن است پیامدهای اخلاقی، عاطفی و روانی به همراه داشته باشد.
آیا عوارض احتمالی مرتبط با استفاده از تخمک اهدایی، اسپرم یا رویان یا حامل حاملگی را در نظر گرفته‌اید؟
یک مشاور آموزش دیده با تخصص در مسائل اهداکنندگی می‌تواند به شما در درک نگرانی ها، مانند حقوق قانونی اهداکننده کمک کند. همچنین ممکن است به یک وکیل نیاز داشته باشید تا به شما کمک کند تا والدین قانونی رویان باشید.
آنچه می توانید از لقاح آزمایشگاهی یا IVF انتظار داشته باشید
القای تخمک گذاری
سیکل IVF با استفاده از هورمون های مصنوعی، برای تحریک تخمدان ها برای تولید چند تخمک شروع می شود. همانطور که می دانید بطور معمول هر ماه یک تخمک تولید می شود اما در روش IVF به چند تخمک نیاز است چرا که تخمک ها ممکن است بارور نشوند یا بعد از باروری رشد نرمالی نداشته باشند.
ممکن است از چندین داروی مختلف مانند موارد زیر استفاده شود:
داروهای تحریک تخمدان
برای تحریک تخمدان ها، ممکن است از یک داروی تزریقی حاوی هورمون محرک فولیکول (FSH)، یک هورمون لوتئینیزه کننده (LH) یا ترکیبی از هر دو دریافت کنید. این دارو ها باعث تحریک تولید بیش از یک تخمک در یک زمان می شوند.
داروهای بلوغ تخمک
وقتی فولیکول ها بعد از 14-8 روز برای بازیابی تخمک آماده شدند، برای کمک به بالغ شدن تخمک ها از گنادوتروپین جفتی انسان (HCG) یا دیگر دارو ها استفاده می شود.
دارو هایی برای جلوگیری از تخمک گذاری زودرس
این داروها از آزاد سازی زود هنگام تخمک های در حال رشد توسط بدن جلوگیری می کنند.
داروهایی برای آماده سازی پوشش داخلی رحم
در روز بازیابی تخمک یا زمان انتقال رویان، پزشک ممکن است پیشنهاد کند که شروع به مصرف مکمل های پروژسترون کنید تا پوشش داخلی رحم بیشتر پذیرای لانه گزینی رویان باشد.
پزشک با همکاری شما مشخص می کند که کدام داروها را در چه زمانی مصرف کنید.
قبل از آماده شدن تخمک ها برای بازیابی، بطور معمول یک تا دو هفته زمان برای تحریک تخمدان نیاز است. برای تعیین زمان برداشت تخم ها ممکن است به سونوگرافی و آزمایش نیاز باشد:
سونوگرافی واژینال
تصویر برداری از تخمدان ها انجام می شود تا رشد فولیکول ها (کیسه های کوچک پر از مایع که تخمک بالغ در آن ها قرار دارد) بررسی شود.
آزمایشات خون
این آزمایشات برای اندازه گیری پاسخ بدن شما به دارو های تحریک تخمدان صورت می گیرد. معمولاً با رشد فولیکول ها سطح استروژن افزایش می یابد و سطح پروژسترون تا پس از تخمک گذاری پایین می ماند.
گاهی اوقات ممکن است سیکل IVF قبل از بازیابی تخمک به یکی از این دلایل متوقف شود:
- تعداد ناکافی فولیکول در حال رشد است
- تخمک گذاری زودرس
- رشد بیش از حد فولیکول ها، که خطر سندرم تحریک بیش از حد تخمدان را ایجاد می کند
- سایر مسائل پزشکی
در صورت توقف سیکل IVF، پزشک ممکن است برای گرفتن پاسخ بهتر در درمان های با IVF بعدی، تغییر داروها یا دوز آن ها و یا استفاده از تخمک اهدایی را توصیه کند.
بازیابی تخمک
- 34 تا 36 ساعت بعد از آخرین تزریق و قبل از تخمک گذاری می توان در مطب پزشک یا کلینیک بازیابی تخمک را انجام دارد. روش انجام آن به صورت زیر است:
- فرد در زمان بازیابی تخمک داروی مسکن و ضد درد مصرف می کند.
- آسپیراسیون سونوگرافی ترانس واژینال یک روش معمولی برداشت تخمک است. برای تشخیص فولیکول ها از یک پروب سونوگرافی در واژن استفاده می شود. سپس یک سوزن نازک با راهنمای اولتراسوند وارد می شود تا از واژن بگذرد و برای بازیابی تخمک ها به فولیکول ها برسد.
- اگر دسترسی به تخمدان ها از طریق سونوگرافی ترنس واژینال امکان پذیر نباشد ممکن است برای هدایت سوزن از سونوگرافی شکمی استفاده شود.
- تخمک ها با استفاده از یک سوزن متصل به دستگاه مکنده از فولیکول ها خارج می شوند. در 20 دقیقه می توان چندین تخمک را از فولیکول خارج کرد.
- ممکن است پس از بازیابی تخمک فرد دچار احساس گرفتگی و فشار شود.
- تخمک های بالغ در محیط کشت، که مایعی مغذی است، قرار داده شده و انکوبه می شوند. برای ایجاد رویان، تخمک های سالم و بالغ با اسپرم ادغام می شوند. البته همه تخمک ها بطور موفقیت آمیزی بارور نمی شوند.
بازیابی اسپرم
در صورتی که اسپرم همسر قابل استفاده است، باید یک نمونه از منی در صبح بازیابی تخمک در مطب یا کلینیک گرفته شود. معمولاً نمونه منی از طریق خود ارضاعی گرفته می شود. گاهی اوقات روش های دیگری مانند آسپیراسیون بیضه (استفاده از سوزن یا روش جراحی برای استخراج مستقیم اسپرم از بیضه) مورد نیاز است. همچنین می توان از اسپرم اهدایی استفاده کرد. اسپرم در آزمایشگاه از مایع منی جدا می شود.
لقاح
لقاح را می توان با دو روش متداول انجام داد:
تلقیح معمولی
اسپرم های سالم و تخمک های بالغ در تلقیح معمولی با هم ادغام شده و یک شبه انکوبه می شوند.
تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI). در این روش یک اسپرم سالم به طور مستقیم به داخل تخمک بالغ تزریق می شود. تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم اغلب زمانی استفاده می شود که کیفیت منی یا تعداد اسپرم مایع منی مشکل ساز باشد و یا اینکه تلاش برای باروری به شیوه IVF در دوره های قبل ناموفق بوده است.
در برخی شرایط خاص، پزشک ممکن است اقدامات دیگری را قبل از انتقال رویان به رحم توصیه کند.
هچینگ کمکی
پنج یا شش روز بعد از لقاح، رویان از غشای اطراف (زونا پلوسیدا) خود بیرون می آید. این کار به رویان اجازه می دهد که در پوشش داخلی رحم لانه گزینی کند. در صورت بالا بودن سن زن یا داشتن چندین IVF ناموفق، پزشک ممکن است اینچنین روش کمکی را توصیه کند. در این روش برای کمک به بیرون آمدن و لانه گزینی رویان قبل از انتقال به رحمT سوراخی در زونا پلوسیدا ایجاد می شود. این روش همچنین برای تخمک ها یا رویان هایی که قبلاً فریز شده اند استفاده می شود چرا که فریز کردن زونا پلوسا را سخت می کند.
آزمایش ژنتیک قبل از لانه گزینی در رحم
رویان ها تا زمانی در انکوباتور می مانند و رشد می کنند که به مرحله ای برسند که بتوان نمونه کوچکی را برداشت (پنج یا شش روز پس از رشد رویان) و بیماری های ژنتیک خاص یا شمار صحیح کروموزوم ها را بر روی آن ها انجام داد.
رویان های سالم از نظر ژن و کروموزوم می توانند به رحم منتقل شوند. البته در نظر داشته باشید که آزمایشات ژنتیکی قبل از انتقال، باعث کاهش احتمال انتقال یک مشکل ژنتیکی از والدین می شوند اما آن خطر را بطور کامل از بین نمی برند.
انتقال رویان
بعد ازانتقال رویان
پس از اینکه رویان منتقل شد فرد می تواند فعالیت های روزانه خود را انجام دهد. با این وجود به دلیل تاثیر دارو های تحریک کننده تخمدان ممکن است هنوز هم تخمدان ها بزرگ شوند. به زنان توصیه می شود در این دوران از فعالیت های شدیدی که باعث درد و ناراحتی می شود خودداری کنند.
ممکن است بعد از انتقال رویان فرد عوارض جانبی زیر را تجربه کند:
- از آنجایی که قبل از انتقال رویان دهانه رحم پاک می شود ممکن است در مدت کوتاهی بعد از آن مقدار کمی مایع شفاف یا خونی دفع شود
- به دلیل سطح بالای استروژن سینه ها حساس می شوند.
- بیمار دچار نفخ خفیف، گرفتگی خفیف و یا یبوست می شود.
اگر بعد از انتقال رویان درد متوسط تا شدیدی دارید با پزشک خود مشورت کنید. او شما را از نظر عوارضی مانند عفونت، پیچ خوردگی تخمدان و سندرم تحریک بیش از حد تخمدان مورد ارزیابی قرار می دهد.
بیشتر بخوانید – بهترین روش درمان ناباروری</span></span></p>
نتایج
حدود 14-12 روز پس از بازیابی تخمک، پزشک نمونه خون شما را آزمایش می کند تا تشخیص دهد که آیا باردار هستید یا خیر.
اگر باردار هستید
پزشک شما را برای انجام مراقبت های دوران بارداری به یک متخصص زنان و زایمان یا متخصصان دیگر ارجاع خواهد داد.
اگر باردار نیستید
در صورتی که باردار نیستید باید مصرف پروژسترون را قطع کرده و احتمالاً در عرض یک هفته پریود خواهید شد. اگر پریود نشدید یا خونریزی غیر طبیعی داشتید باید با پزشک خود مشورت کنید. اگر تمایل دارید دوباره یک دوره IVF را داشته باشید پزشک به شما اقداماتی را پیشنهاد می کند که شانس باردار شدن از طریق IVF را افزایش خواهد داد.
شانس به دنیا آمدن یک نوزاد سالم بعد از IVF به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد که در ادامه به آن ها اشاره شده است:
سن مادر
هر چه مادر جوانتر باشد، احتمال بارداری و به دنیا آوردن نوزاد سالم با استفاده از تخمک های خود در طی IVF بیشتر می شود. اغلب به زنان 41 ساله و بالاتر از آن توصیه می شود که در طول IVF از تخمک های اهدایی استفاده کنند تا شانس موفقیت را افزایش دهند.
وضعیت رویان
انتقال رویان هایی که رشد بیشتری داشته اند نسبت به رویان هایی که کمتر رشد کرده اند (روز دوم و سوم) نرخ بارداری را بالا می برد. البته همه رویان ها در فرآیند رشد زنده نمی مانند. برای گرفتن اطلاعات در شرایط خاص با پزشک یا مامای خود صحبت کنید.
سابقه باروری
زنانی که قبلاً زایمان کرده اند در مقایسه با زنانی که هرگز ازیمان نکرده اند احتمال بارداری با IVF بالاتری دارند. در زنانی که قبلاً چندین بار از IVF استفاده کرده اند، نرخ موفقیت پایین تر است.
علت ناباروری
با داشتن منبعی طبیعی از تخمک، شانس باردار شدن با روش آی وی اف را بالا می رود. زنانی که دچار اندومتریوز شدید هستند نسبت به زنانی که ناباروری غیر قابل توضیحی دارند، دارای شانس کمتری برای بارداری به روش IVF هستند.
عوامل مربوط به سبک زندگی
زنان سیگاری در طی انجام آی وی اف تخمک های بازیابی شده کمتری دارند و ممکن است موارد سقط بیشتر از معمولی داشته باشند. سیگار کشیدن می تواند شانس موفقیت بارداری با IVF را تا %50 درصد کاهش دهد. چاقی می تواند شانس باردار شدن و داشتن بچه را کاهش دهد. استفاده از الکل، داروهای تفریحی، کافئین زیاد و بعضی از داروها می تواند خطرناک باشد.
با پزشک خود درباره فاکتورهایی که بر روی شانس یک باروری موفق اثر می گذارد صحبت کنید. برای اینکار می توانید با نصب اپلیکیشن کرپوینت وقت ویزیت تصویری با پزشکتان تنظیم کنید و بر روی پلتفرم وی کلینیک با وی در این باره مشورت کنید.
https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/in-vitro-fertilization/about/pac-20384716
