تاثیر مکمل های ویتامین D بر کاهش التهاب مزمن
دانشمندان رابطه ای بین التهاب و سطح ویتامین D پیدا کرده اند.
- محققان اثرات ویتامین D را بر التهاب سیستماتیک درجه پایین بررسی کردند.
- آن ها دریافتند که کمبود ویتامین D منجر به سطح بالاتر بیومارکرهای التهابی می شود.
- همچنین نتیجه گرفتند که بهبود وضعیت ویتامین D در میان بیماران با کمبود این ویتامین، می تواند خطر یا شدت بیماری های مزمن با اجزای التهابی را کاهش دهد.
مشخصه التهاب سیستماتیک درجه پایین آزاد سازی طولانی مدت مولکول های التهابی است و به وضعیت سلامتی فرد مرتبط است.
در حالی که به طور کلاسیک ویتامین D به عنوان تنظیم کننده سطح کلسیم شناخته شده است، مطالعات جدید احتمال نقش آن در تعدیل پاسخ التهابی بدن را نشان داده است.
به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده است که غلظت ویتامین D در خون با سطح پروتئین واکنشی C (CRP) مرتبط است.
با این حال، همانطور که کارآزمایی های تصادفی نشان داده اند، مشخص نشده است که آیا سطح پایین ویتامین D باعث افزایش سطح CRP می‌شود یا خیر.
اخیراً، محققان شواهدی را بررسی کردند که آیا سطح ویتامین D بر سطح CRP تأثیر می گذارد یا خیر.
محققان ارتباط مستقیمی بین سطح پایین ویتامین D و سطح بالاتر CRP را گزارش کردند. آن ها می گویند که یافته ها می تواند نشانگر زیستی مهمی برای شناسایی افراد در معرض خطر بیماری های التهابی ارائه دهد.
به گفته دکتر مایکل اف. هولیک، استاد پزشکی در دانشگاه بوستون، شواهد روزافزونی وجود دارد که نشان می دهد بهبود وضعیت ویتامین D می تواند باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری های خود ایمنی از جمله دیابت نوع 1، مولتیپل اسکلروزیس، سایر اختلالات التهابی مانند دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی شود.
وی افزود: این امر همچنین با مشاهدات جدید کارآزمایی VITAL که گزارش داده آن دسته از بزرگسالانی که روزانه 2000 واحد ویتامین D3 را تا 5 سال مصرف می کنند، در مقایسه با گروه دارونما تا 22 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به همه اختلالات خود ایمنی هستند، سازگار است.
ویتامین D کم، التهاب بیشتر
برای بررسی این موضوع، محققان داده های 294970 فرد (غیر مرتبط با اصل و نسب سفید بریتانیایی) را از بانک زیستی بریتانیا مورد بررسی قرار دادند.
داده های سلامت شامل سطح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D یا (OH)D25 و غلظت CRP در کنار داده های ژنتیکی بود.
در حالی که 7/11 درصد، غلظت هایی زیر آستانه کمبود 25 نانومول در لیتر را داشتند، میانگین غلظت (OH)D25، 50 نانومول در لیتر بود.
این افراد همچنین پرسشنامه هایی را پر کردند که اطلاعاتی در مورد سلامت و سبک زندگی آن ها را در بر داشت.
پس از تجزیه و تحلیل داده ها، محققان دریافتند، تنها افراد با کمبود ویتامین D، دارای سطح CRP بالای هستند
آن ها همچنین دریافتند ممکن است افزایش سطح ویتامین D در بیماران مبتلا به کمبود آن به کاهش شدت التهاب کمک کند.
همچنین به نظر می رسد که غلظت CRP پیش بینی شده ژنتیکی بر سطح ویتامین D در هر دو تجزیه و تحلیل آماری خطی و غیر خطی، تأثیر ندارد.
کاهش خطرات خود ایمنی
در پاسخ به این سوال که چطور سطح ویتامین D ممکن است بر سطح التهاب تأثیر بگذارد، دکتر الینا هیپن می گوید: در آزمایش های سلولی و حیوانی، ویتامین D هورمونی، از تولید سیتوکین های التهابی مانند اینترلوکین (12-IL)12 جلوگیری می‌کند. همچنین ممکن است تولید 10-IL (یک سایتوکین ضد التهابی) را افزایش دهد.
محققان به این نتیجه رسیدند که بهبود وضعیت ویتامین D در محدوده کمبود می تواند التهاب سیستمیک با درجه پایین را کاهش دهد و به طور بالقوه خطر بیماری های مرتبط با التهاب را کاهش دهد.
این مطالعه فقط اثرات ویتامین D بر CRP را بررسی کرده است و نمی‌توان از آن برای تأیید مکانیسم های زیربنایی این ارتباط استفاده کرد.
این مطالعه بسیار خوب انجام شده است و مهم است که توجه داشته باشیم که داده ها از گروهی متشکل از صد ها هزار نفر به دست آمده است. محدودیتی که می‌توان به آن اشاره کرد این است که در این مطالعه التهاب منحصراً توسط سطح CRP تعیین می‌شود که نشانگری حساس بوده اما یک نشانگر خاص نیست و برای درک اینکه چگونه سطح ویتامین D با اختلالات خود ایمنی مرتبط است، نیاز به اطلاعات بیشتری در سطح مولکولی، سلولی و بافتی است.
اختلاف نظرها در مورد ویتامین D
همیشه برروی اثرات ویتامین D اختلاف نظر و بحث وجود داشته است. در واقع، حتی خواص پیش فرض تقویت‌کنندگی استخوان ویتامین D و کاهش خطر شکستگی ناشی از آن، توسط مطالعه گسترده ای که اخیراً بر روی بیش از 25000 نفر به مدت بیشتر از 5 سال انجام شد، زیر سوال رفته است. بنابراین، چطور می توان از یک مطالعه جدید به نتایج بالا رسید؟
یا برای مثال، سطح پایین ویتامین D در میان بیماران مبتلا به کووید ممکن است به این معنی نباشد که سطح پایین ویتامین D به تنهایی خطر ابتلا به کووید-19 را افزایش می‌دهد. بلکه ممکن است به این دلیل باشد که افرادی که به طور کلی بیمار هستند، در خانه می مانند و از COVID-19 بیمار می شوند، کمتر در معرض نور خورشید قرار می گیرند که می تواند ویتامین D آن ها را افزایش دهد.
واضح است که کمبود شدید ویتامین D می تواند منجر به تشکیل غیرطبیعی استخوان (راشیتیسم) در کودکان و پوکی استخوان در بزرگسالان شود. با این حال، کمبود های جزئی، در حالی که با بسیاری از بیماری ها همراه است، هرگز ثابت نشده است که مستقیماً باعث ایجاد یا کمک به ایجاد بیماری شود.
مکمل دار کردن غذای کودکان (غلات و شیر گاو) عملاً راشیتیسم را از بین برده است در حالی که پوکی استخوان و شکستگی در افراد مسن تأثیر کمتری از هرگونه مکمل های ویتامین D را داشته است و همیشه این خطر وجود دارد که ویتامین D اضافی باعث آسیب کلیه و درد استخوان شود.
مکمل های ویتامین D
سوالی که پرسیده می شود این است که آیا مهم است که قبل از مصرف مکمل ها کمبود ویتامین D از نظر بالینی بررسی شود؟
دکتر هالیس این پرسش را اینگونه پاسخ داده است: من مصرف روزانه مکمل ویتامین D را توصیه می کنم و سطح گردش (OH)D 25را 50 نانوگرم در میلی لیتر توصیه می کنم و شخصاً همانطور که تمام خانواده ام مصرف می‌کنند، یک مکمل 10000 واحدی در روز مصرف می‌کنم و در طول 15 سال گذشته با هیچ مشکلی مواجه نشده ایم. می توان برای مصرف ویتامین دی آزمایش خون داد، اما مصرف مکمل آسان و بی خطر است.
مصرف مکمل ویتامین D برای کم کردن سطح CRP برای افرادی که سرم (OH)D 25 بیش از 30 نانومول در لیتر دارند (که پایین ترین حد محدوده مرجع است) فواید کمی دارد. ولی برای افرادی که کمبود بالینی دارند، بیشتر از مکمل ویتامین D بهره مند می شوند.
به طور معمول، مکمل های ویتامین D بدون نسخه حاوی دوز های نسبتا پایینی بوده که به طور کلی بسیار ایمن هستند. به گفته دکتر هیپونن، مکمل ها اغلب توسط افرادی مصرف می‌شوند که واقعاً به آن ها نیاز ندارند، همانطور که در مورد اکثر افرادی که در طول تابستان زندگی فعالی دارند، چنین است.
در صورت عدم اطمینان، آزمایش خون می تواند کمک کند که آیا کمبود دارید یا خیر.
مصرف مقداری ویتامین D اضافی از اواخر پاییز تا اواخر بهار، می تواند مفید باشد. در صورت مصرف دوز های توصیه شده در دستورالعمل های بهداشت عمومی، معمولاً آزمایش خون لازم نیست، در حالی که به دلایل ایمنی اگر می خواهید مطمئن شوید که مکملی که می خورید برای شما بی فایده نیست می توانید آزمایش بدهید.
