علت پرش عضلات (اسپاسم عضلانی) بازو، دست و پا چیست

ماهیچه ها ذهن خود را دارند؟

شما بدون فکر کردن در مورد کاری به ماهیچه های خود می گویید چه کاری انجام دهند. اما گاهی اوقات آن ها کار خود را انجام می دهند و ممکن است نبض داشته، منقبض شوند و نتوانند آرام شوند. پرش عضلات و اسپاسم ها بیشتر در ران ها، ساق پا، دست ها، بازو ها، شکم، قفسه سینه و قوس های پا دیده می شوند و می توانند بخشی از یک عضله، همه آن یا گروهی از عضلات را درگیر کنند. پزشکان در مورد دلیل رخداد آن مطمئن نیستند، اما چند محرک رایج می‌تواند موجب آن شوند. چنانچه دچار پرش و گرفتگی عضلات هستید می‌توانید نوبت دهی اینترنتی پزشک مغز و اعصاب و یا نوبت دهی اینترنتی پزشک طب فیزیکی و توانبخشی را از سایت ویکلینیک دریافت کنید.

علت پرش عضلات

پرش ها یا تیک های عضلانی می توانند به دلایل مختلفی رخ دهند. از جمله دلایل پرش عضلات می توان به موارد زیر اشاره کرد

• ام اس
• لوپوس
• دیسروفی عضلانی
• میوپاتی
• کمبود الکترولیت ها در بدن
• کم آبی
• کمبود ویتامین دی
• استرس و فشار روحی
• مصرف بیش از حد کافئین
• کمبود خواب و خستگی
• مصرف برخی دارو ها
• مصرف سیگار
• نور شدید
• باد
• ورزش
• سندرم سروتونن
• بیماری کلیوی
• بیماری لوگریک
• گیرافتادگی عصب نخاعی
• نوروپاتی
• سندرم ایساک

پرش پلک

احساس می کنید پلک شما می پرد؟ به آن میوکیمیا می گویند. این انقباضات تصادفی، که می‌توانند باعث احساس ضعف یا آزار شما شوند، در پلک بالایی یا پایینی رخ می‌دهند. استرس، سیگار، باد، نور شدید، مصرف کافئین زیاد و کمبود خواب محرک های پرش پلک هستند. با وجود آزاردهنده بودن، اما این انقباضات بی ضرر هستند و معمولاً به سرعت از بین می روند، اما می توانند چند روز بعد برگردند.

پرش چشم ادامه دار

انقباضاتی که بیش از چند روز طول بکشد می تواند نشانه مشکلی مانند خشکی چشم یا گلوکوم باشد. همچنین وجود مشکل تاثیر گذار بر عضلات صورت می تواند موجب آن شود. در مواردی نادر، پرش چشم می تواند نشانه ای از اختلالات مغزی یا عصبی مانند فلج بل، مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) و سندرم تورت باشد. اما این مشکلات علائم دیگری نیز ایجاد خواهند کرد.

دارای الکترولیت کم هستید

ماهیچه ها برای عملکرد صحیح به مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم نیاز دارند. اگر مصرف آن ها کم شده باشد، بدن پیامی همراه با گرفتگی و اسپاسم برای شما ارسال می کند. ورزش یا تعریق شدید و یا برخی دارو ها می تواند شما را ضعیف کند. همچنین ممکن است پس از یک دوره اسهال یا استفراغ الکترولیت از دست بدهید.

آب کافی مصرف نکردید

اگر به اندازه کافی نوشیدنی نخورید، ماهیچه های شما بیشتر دچار انقباض و اسپاسم می شوند. فقط هم نخوردن مقدار کافی آب نیست، وقتی زیاد عرق می‌کنید یا در هنگام بیماری مایعات بدنتان را از دست می‌دهید، الکترولیت ها را نیز از دست می‌دهید که یکی دیگر از دلایل رایج برای انقباض عضلات است.

فشار

گاهی اوقات استرس عامل سردرد یا بی خوابی است، اما می تواند باعث تنش و درد در عضلات شما نیز شود. تکنیک های آرامش بخش مانند ماساژ یا مدیتیشن را برای برطرف کردن آن امتحان کنید.

کافئین بیش از حد

کافئین می تواند باعث سرحالی در صبح شده و شما را از کسالت بعد از ظهر بیرون بیاورد. اما مصرف بیش از حد آن می تواند باعث انقباض عضلانی در قسمت های مختلف بدن شود. سایر دارو های محرک مانند آمفتامین ها نیز همین اثر را دارند.

کمبود خواب و خستگی

اگر خسته هستید و نیاز به استراحت دارید بدن با پرش و اسپاسم آن را به شما اطلاع خواهد داد. همچنین ممکن است عضلات شما احساس درد داشته یا به طور کلی ضعیف شوند.

بدن شما از فرم خارج شده است

اگر بعد از تمرین یا پیاده روی متوجه اسپاسم شدید، ممکن است لازم باشد زمان بیشتری را برای پرورش عضلات خود صرف کنید. وقتی به اندازه کافی با آن ها کار نمی کنید، به احتمال زیاد بیش از حد خسته شده و دچار گرفتگی می شوند. حداقل دو بار در هفته تمرینات قدرتی را به برنامه خود اضافه کنید.

دارو

اگر فشار خون بالا یا بیماری قلبی دارید، پزشک از شما می خواهد تا از قرص های آب یا همان دیورتیک استفاده کنید که باعث می شوند تا بیشتر ادرار کنید. این امر باعث کاهش میزان پتاسیم در بدن شما می شود و می تواند اسپاسم عضلانی را در پی داشته باشد. سایر دارو ها، مانند برخی از دارو های ضد افسردگی نیز می توانند باعث پرش شوند. همچنین برخی از دارو های صرع و روانپریشی نیز ممکن است موجب پرش پلک شوند.

سندرم سروتونین

اگر چند ساعت پس از مصرف داروی جدید یا تغییر دوزدارویی، دچار انقباض در ماهیچه های خود شدید با پزشک خود تماس بگیرید. شما زمانی دچار این عارضه می شوید که برخی داروها یا مکمل ها باعث می شوند مقدار زیادی از سروتونین شیمیایی مغز در بدن انباشته شود. این مشکل جدی است و معمولاً با تب بسیار بالا و سایر علائم همراه بوده و نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

بیماری کلیوی

کلیه ها اغلب علائم هشدار دهنده اولیه نشان دهنده کند شدن فعالیت خود را نشان نمی دهند. آن ها هنگامی که مقدار زیادی از توانایی کار خود را از دست دادند، ممکن است گرفتگی عضلات، همراه با علائم دیگر را نشان دهند. اگر دیابت، فشار خون بالا یا سایر مشکلات مرتبط با کلیه دارید، در صورت شروع اسپاسم با پزشک خود مشورت کنید.

بیماری لو گریگ (ALS)

انقباض عضلات دست و پا می تواند یکی از علائم اولیه این بیماری باشد که به آن اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) نیز می گویند. دلیل این اتفاق از کار افتادگی اعصابی است که پیام هایی را از مغز و نخاع به ماهیچه ها می‌فرستند. در این بیماری قبل از اینکه اعصاب ارسال این پیام ها را به طور کامل متوقف کنند، پیام های نامنظم ارسال می کنند.

گیر افتادگی عصب نخاعی (Pinched Spinal Nerve)

هنگامی که اعصاب نخاعی از نخاع خارج می شوند از بین استخوان های ستون فقرات راهی قسمت های خاصی از بدن می شوند. گاهی اوقات دیسک های بین استخوان ها می لغزند یا پاره می شوند و حرکت می کنند و در این فرآیند عصب نخاعی را نیشگون می‌گیرند. در این حالت ممکن است تغییراتی را در عضلاتی که عصب آن ها را  کنترل می کند احساس کنید. پزشک می تواند این مشکل را در طول معاینه فیزیکی یا با ام آر آی یا سی تی اسکن تشخیص دهد.

نوروپاتی (Neuropathy)

هنگامی که سلول های عصبی آسیب می بینند، نحوه ارتباط آن ها با یکدیگر و با مغز تغییر می کند. انقباضات و اسپاسم می توانند علائم هشدار دهنده ای باشند که نشان دهند اعصاب کنترل کننده عضلات آسیب دیده اند. برخی از افراد با این مشکل متولد می شوند، اما همچنین ممکن است به دلیل آسیب، عفونت، بیماری، اعتیاد به الکل و برخی دارو ها اتفاق بیافتد. دیابت علت اصلی نوروپاتی است.

سندرم ایساک (Isaacs’ Syndrome)

این بیماری نادر که به عنوان نورومیوتونیا یا سندرم ایزاکس-مرتنس نیز شناخته می شود زمانی اتفاق می‌افتد که حتی اگر مغز یا نخاع دستور نداده باشد اعصاب شما به ارسال سیگنال هایی ادامه می دهند که عضلات را به حرکت در می آورد. این امر باعث انقباض عضلانی، گرفتگی و سفتی می شود. همچنین ممکن است ماهیچه های شما را موجی شکل کند مانند چیزی که زیر پوست حرکت می کند. این علائم زمانی که شما در خواب یا تحت بیهوشی عمومی هستید نیز ممکن است ادامه یابد.

انواع اسپاسم عضلانی عصبی کدام هستند؟

اسپاسم های عضلانی عصبی به انقباضات غیرارادی عضلات اشاره دارند که به دلیل اختلالات عصبی یا مشکلات سیستم عصبی به وجود می‌آیند. این نوع اسپاسم ها می‌توانند به دلایل مختلفی ایجاد شوند و انواع مختلفی دارند. در زیر به برخی از انواع رایج این اسپاسم ها و علل آن ها اشاره می‌شود:

میوکلونوس (Myoclonus)

انقباضات سریع و غیرارادی عضلات که به طور مختصر و ناگهانی اتفاق می افتد. میوکلونوس ممکن است ناشی از اختلالات عصبی، عوارض جانبی دارو ها، یا تغییرات متابولیک باشد.

اسپاستیسیتی (Spasticity)

افزایش تنش و سفتی عضلات که معمولاً با حرکات غیرارادی عضلانی همراه است. علل رایج آن آسیب به مسیر های عصبی فوقانی در بیماری هایی مانند ام اس (Multiple Sclerosis) یا فلج مغزی است.

تیک‌ ها (Tics)

حرکات غیرارادی و تکراری که معمولاً بر عضلات خاصی تأثیر می‌گذارد و علل رایج آن اختلالات عصبی مانند سندرم توره (Tourette Syndrome) یا استرس است.

دیسکنزی (Dyskinesia)

حرکات غیرطبیعی و غیرارادی که معمولاً به صورت حرکات پیچشی یا تکراری ظاهر می‌شود. علل رایج آن دارو های ضد پارکینسونی، اختلالات حرکتی مانند بیماری پارکینسون هستند.

سینکینزی (Synkinesia)

حرکات غیرارادی که به طور همزمان با حرکات ارادی دیگر به وجود می‌آید. علل رایج آن آسیب های عصبی یا جراحی های عصب است.

اسپاسم های عضلانی (Muscle Spasms)

انقباضات غیرارادی و دردناک عضلات که ممکن است به علت تحریکات عصبی ایجاد شود. علل رایج آن آسیب به اعصاب، اختلالات متابولیک یا استرس است.

تشنج (Seizures)

فعالیت های الکتریکی غیرعادی و بی نظم در مغز که می تواند منجر به حرکات غیرارادی عضلات شود. علل رایج آن صرع یا دیگر اختلالات عصبی است.

آسیب عصبی

آسیب به اعصاب می‌تواند باعث انقباضات عضلانی غیرارادی شود. علل رایج آن آسیب های فیزیکی و جراحی های عصبی است.

اسپاسم عضلانی چگونه تشخیص داده می شود ؟

تشخیص اسپاسم عضلانی شامل ترکیبی از گرفتن شرح حال بیمار، معاینه فیزیکی و گاهی اوقات انجام آزمایشات اضافی برای تعیین علت زمینه ای است. در اینجا روند تشخیصی را مرور می کنیم:
۱- بررسی بیمار : از نظر علایم، سابقه پزشکی و سابقه خانوادگی
۲- ارزیابی عضلانی : پزشک عضلات آسیب دیده را از نظر حساسیت، تورم یا ضعف معاینه می کند. آنها همچنین علائم خستگی یا تحلیل عضلانی را بررسی خواهند کرد.
۳- معاینه عصبی : این شامل آزمایش رفلکس ها، قدرت عضلانی و عملکرد حسی برای شناسایی هر گونه مشکل عصبی است که ممکن است باعث اسپاسم شود.
۴- آزمایش خون : برای بررسی عدم تعادل الکترولیت ها (مانند سطوح پایین پتاسیم، کلسیم یا منیزیم)، کم آبی بدن و سایر مشکلات متابولیک که می توانند باعث اسپاسم عضلانی شوند.

۵- تصویر برداری اشعه ایکس : برای بررسی ناهنجاری ها یا آسیب های استخوانی.
۶- ام آر آی یا سی تی اسکن : اینها آزمایشات تصویربرداری دقیق تری هستند که برای شناسایی مشکلات ستون فقرات، اعصاب یا بافت های نرم استفاده می شوند.
۷- الکترومیوگرافی (EMG) : این تست فعالیت الکتریکی عضلات را در حالت استراحت و در حین انقباض اندازه گیری می کند و با ارزیابی سلامت عضلات و سلول های عصبی که آن ها را کنترل می کنند، به تشخیص اختلالات عصبی عضلانی کمک می کند.
۸- مطالعات هدایت عصبی (NCS) : اغلب در کنار EMG انجام می شود، این آزمایش سرعت و قدرت سیگنال هایی را که در اعصاب حرکت می کنند برای تشخیص آسیب عصبی اندازه گیری می کند.
۹- آزمایش ادرار : برای بررسی مسائل مربوط به متابولیک یا کلیه که ممکن است به اسپاسم عضلانی کمک کند.

ارتباط بین کمبود ویتامین ها و پرش عضلات

کمبود ویتامین می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد عضلات تأثیر بگذارد و ممکن است منجر به اسپاسم عضلانی شود. اولین عامل اختلال در تنظیم کلسیم است. ویتامین هایی مانند D و K برای متابولیسم مناسب کلسیم ضروری هستند. کمبود این ویتامین ها می تواند منجر به کاهش سطح کلسیم یا استفاده ضعیف از کلسیم و در نتیجه اسپاسم عضلانی شود.
دومین دلیل سلامت اعصاب است. ویتامین های B12 و B6 برای عملکرد اعصاب حیاتی هستند. کمبود ها می تواند منجر به نوروپاتی و سیگنال دهی نامناسب عصبی شود که می تواند باعث اسپاسم عضلانی شود.
سومین عامل نیز عملکرد عضلانی است که ویتامین های E و D از سلامت و عملکرد کلی عضلات حمایت می کنند. کمبود‌ها می تواند منجر به ضعف عضلانی و افزایش حساسیت به اسپاسم شود.

عوامل تشدید کننده اسپاسم عضلات چه می باشد ؟

عوامل متعددی می توانند اسپاسم عضلانی را تشدید کرده یا باعث تکرار آن شوند. این عوامل شامل کم آبی، عدم تعادل الکترولیت، استفاده بیش از حد از عضلات و خستگی آن ها، گردش خون ضعیف، گرم نکردن مناسب یا سرد نکردن مناسب بدن به ترتیب قبل و بعد از ورزش، وضعیت نامناسب بدن برای مدت طولانی، استرس و اضطراب، برخی بیماری ها مانند اختلالات تیروئید، سن، مصرف برخی دارو ها می باشد.

راهکارهای پیشگیری از اسپاسم عضلات

راهکار های پیشگیری از اسپاسم عضلانی شامل ترکیبی از تنظیم سبک زندگی، تغذیه مناسب و ورزش منظم است. همچنین افراد دارای بیماری های خاص شرایط خود را تحت کنترل داشته باشند.

چگونگی درمان اسپاسم (گرفتگی) عضلانی

درمان اسپاسم عضلانی شامل ترکیبی از اقدامات تسکین فوری، تغییر سبک زندگی و مداخلات پزشکی است. اقدامات فوری شامل کشش و ماساژ ماهیچه ها، گرما و سرما درمانی (کمپرس سرد برای مدت 15 تا 20 دقیقه بلافاصله پس از بروز اسپاسم، التهاب و درد را کم می کند و پس از کاهش درد اولیه از حوله ای گرم برای شل شدن عضله و افزایش جریان خون استفاده می شود) و آبرسانی از طریق نوشیدن آب یا نوشیدنی های غنی از الکترولیت ها است.
تغییر سبک زندگی، شامل ورزش منظم برای بهبود قدرت و انعطاف عضلانی (همراه با گرم کردن و سرد کردن مناسب بدن)، داشتن رژیم غذایی متعادل حاوی مقادیر کافی پتاسیم، منیزیم، کلسیم و سدیم و هیدراته ماندن است. این ها جزء درمان خانگی اسپاسم عضلانی هستند.
درمان پزشکی اسپاسم عضلانی شامل استفاده از مسکن هایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای کاهش درد و التهاب و همچنین دارو های شل کننده عضلات، فیزیوتراپی برای تقویت عضلات ، بهبود انعطاف پذیری و جلوگیری از اسپاسم های بعدی، کنترل بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا مشکلات تیروئید و استفاده از تب سوزنی است.

درمان گیاهی اسپاسم عضلانی

درمان‌های گیاهی برای اسپاسم های عضلانی می‌توانند به تسکین درد و انقباضات عضلانی کمک کنند. در ادامه چندین روش گیاهی موثر برای کاهش اسپاسم های عضلانی آورده شده است. زنجبیل (Ginger) خاصیت ضد التهابی و ضد اسپاسم دارد. می‌توان زنجبیل را به صورت چای مصرف کردد یا آن را به غذاها اضافه کرد. همچنین می‌تواند از روغن زنجبیل برای ماساژ ناحیه مبتلا استفاده کرد.
نعناع (Peppermint) آرام بخش عضلات و ضد اسپاسم است. می توان چای نعناع نوشیده یا از روغن نعناع برای ماساژ ناحیه دچار اسپاسم شده استفاده کرد. بابونه (Chamomile) ضد التهابی و آرام بخش است و می توان آنرا بصورت چای مصرف کرده و از روغن ان برای ماساژ استفاده کرد.
ریحان (Basil) خواص ضد اسپاسم و ضد التهابی دارد و می توان آن را با غذا و یا بصورت چای مصرف کرد. زردچوبه (Turmeric) به دلیل داشتن کورکومین خاصیت ضد التهابی قوی دارد. زردچوبه را می توان به غذاها اضافه کرده یا بصورت چای زردچوبه مصرف کرد. ترکیب زردچوبه با فلفل سیاه جذب آن را افزایش می‌دهد. گل گاوزبان (Borage)خواص ضد التهابی و آرام‌بخشی دارد و چای آن مصرف شده و روغن برای ماساژ استفاده می شود.
والرین (Valerian) یا همان سنبل الطبیب آرام بخش عضلات و ضد اسپاسم است و بصورت چای و یا در قالب کپسول استفاده می شود. گیاه قاصدک (Dandelion) ضد التهاب است و بصورت چای مصرف می شود. برگ های تازه ان به سالاد اضافه می شود. رزماری (Rosemary) ضد اسپاسم و ضد التهابی است و بصورت چای یا روغن ماساژی استفاده می شود.
گلیسین (Glycine) اسیدآمینه ای است که به شل شدن عضلات کمک می کند. می توان مکمل گلیسین غذا های حاوی این اسید آمینه مانند ژلاتین و مرغ را مصرف کرد. آلوئه ورا (Aloe Vera) ضد التهابی و آرام بخش است و می توان آن را مستقیم بر روی ناحیه ماساز داده یا آب آنرا مصرف کرد.

درمان سنتی اسپاسم عضلات

در قالب پاسخ به سوالات بالا به بسیاری از روش های سنتی کمک کننده به درمان اسپاسم عضلانی اشاره شده است. اما در اینجا بطور مختصر نام برده خواهند شد. گرما و سرما درمانی، ماساز دادن سنتی با کمک روغن های طبیعی مانند کنجد و زیتون، روغن نعناع و …، استفاده از گیاهان دارویی در قالب دم نوش (چای زنجبیل و …) و مرهم های گیاهی (مرهم ریحان، زنجبیل)، نمرینات کششی و یوگا، حمام نمک اسپوم (منیزیم سولفات)، تب سوزنی و ماساژ توینا، تنفس عمیق و مدیتیشن.

آیا می توان از اسپاسم عضلانی عصبی جلوگیری کرد؟

بله، اسپاسم ناشی از استرس اغلب از طریق راهبرد های مختلف با هدف کاهش سطح استرس و مدیریت اثرات فیزیکی آن بر بدن قابل پیشگیری است. تکنیک های مدیریت استرس مانند تکنیک های آرامش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و ذهن آگاهی، یوگا و تای چی، فعالیت بدنی منظم و تمرینات کششی، خواب کافی، خوردن یک رژیم غذایی سرشار از مواد مغذی ضروری به ویژه منیزیم، پتاسیم و کلسیم، هیدراته ماندن، کاهش مصرف کافئین و الکل و مراجعه به مشاور است.

علت پرش عضلات بازو چیست؟

پرش ماهیچه های بازو یا فاسیکولاسیون عضلانی می تواند ناشی از عوامل مختلفی همچون استرس و اضطراب، خستگی، کم آبی، عدم تعادل الکترولیت، مصرف نوشیدنی های کافئین دار، عوارض جانبی دارو ها، کمبود های تغذیه ای، بیماری هایی مانند سندروم فاسیکلاسیون خوش خیم، بیماری نورون حرکتی (یک بیماری جدی عصبی که بر اعصاب کنترل کننده عضلات ارادی تاثیر می گذارند)، نوروپاتی محیطی (آسیب به اعصاب محیطی)، آسیب نخاعی یا فشردگی عصبی، مولتیپل اسکلروزیس (MS) و پرکاری تیروئید باشد.

علت زدن نبض و پرش در رو و پشت بازو چیست؟

ممکن است شما هم مانند بسیاری افراد به دنبال علت پرش عضله بازو چپ، راست یا پرش عضله پشت بازو خود باشید. احساس نبض در بازو می تواند به دلایل مختلفی باشد. انقباضات عضلانی، جریان خون، حرکت تاندون بر روی ساختارهای استخوانی، فشرده شدن یا تحریک عصب، آنوریسم (برآمدگی غیر طبیعی یک شریان به دلیل ضعیف شدن دیواره شریان)، ناهنجاری های شریان وریدی، التهاب یا عفونت و برخی بیماری های عروقی می توانند از دلایل نبض عضلات بازو باشند.

علت پرش دست و پا در خواب چیست؟

پریدن یا تکان دادن دست ها و پاها در هنگام خواب، که به عنوان تکان های هیپنیک نیز شناخته می شود، یک پدیده رایج است. معمولاً زمانی رخ می دهد که فرد در حال گذار از حالت بیداری به خواب است. در اینجا برخی از دلایل بالقوه وجود دارد:
هیپینگ حرکات (انقباضات ناگهانی و غیر ارادی ماهیچه ای که هنگام خواب رفتن رخ می دهد)، سندرم پای بیقرار، اختلال حرکتی دوره ای اندام (حرکات تکراری و غیر ارادی دست و پا در هنگام خواب)، آپنه خواب (بدن ممکن است در پاسخ به وقفه های تنفسی، انقباضات یا تکان های ناگهانی عضلانی را تجربه کند)، استرس و اضطراب، مصرف برخی دارو ها، خستگی، برخی بیماری های عصبی مانند صرع.

علت پرش عضلات بخصوص عضلات صورت در ام اس چیست؟

در بیماری ام اس، پریدن یا انقباض عضلات صورت را می توان به عوامل متعددی مرتبط با تأثیر بیماری بر سیستم عصبی نسبت داد. ام اس یک بیماری مزمن است که بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) تأثیر می گذارد و منجر به طیف گسترده ای از علائم عصبی می شود. در اینجا مروری بر این است که چگونه ام اس ممکن است منجر به انقباض یا تکان دادن عضلات، به ویژه در عضلات صورت شود:

• • دمیلیناسیون

: ام اس با تخریب غلاف میلین، پوشش محافظ رشته های عصبی در CNS مشخص می شود. دمیلینه شدن می تواند سیگنال دهی عصبی طبیعی به عضلات صورت را مختل کند و منجر به انقباضات غیرارادی یا انقباضات شود. این می تواند علائمی مانند اسپاسم صورت یا تکان های عضلانی ایجاد کند.

• • ضایعات عصبی

: ام اس باعث ایجاد ضایعات در مغز و نخاع می شود. ضایعات در مناطقی از مغز که مسئول کنترل ماهیچه های صورت هستند، می تواند منجر به فعالیت غیر طبیعی عضلات شود. این ممکن است به صورت پرش یا اسپاسم صورت ظاهر شود.

• • اسپاستیسیته

: اسپاستیسیتی وضعیتی است که با افزایش تون عضلانی و سفتی مشخص می شود. اگرچه اسپاستیسیتی معمولاً با گروه های عضلانی بزرگتر همراه است، اما می تواند بر عضلات کوچکتر، از جمله عضلات صورت، تأثیر بگذارد و منجر به انقباض یا حرکات تکان دهنده شود.

• • میوکلونوس

: میوکلونوس به تکان های ناگهانی، مختصر و غیرارادی عضلانی اطلاق می شود. ام اس به دلیل اختلال در کنترل عصبی می تواند منجر به میوکلونوس از جمله در عضلات صورت شود.

• • خستگی و استرس

: خستگی و استرس عاطفی در بیماری ام اس شایع است و می تواند علائم را تشدید کند. افزایش خستگی یا استرس می تواند انقباض یا اسپاسم عضلانی از جمله در ناحیه صورت را تشدید کند.

• • نورالژی سه قلو

: نورالژی سه قلو عارضه ای است که عصب سه قلو را تحت تاثیر قرار می دهد که باعث ایجاد حس در صورت می شود. این حالت می تواند باعث درد شدید، متناوب و اسپاسم عضلانی در ناحیه صورت شود. این مشکل می تواند با ام اس همراه باشد و منجر به انقباض عضلات صورت شود.

• • لرزش

: لرزش های مرتبط با ام اس می تواند قسمت های مختلف بدن از جمله صورت را تحت تاثیر قرار دهد.

• • عوارض جانبی دارو

: برخی از دارو هایی که برای مدیریت علائم ام اس استفاده می شوند ممکن است عوارض جانبی داشته باشند که شامل انقباض عضلانی یا اسپاسم می شود.

علت پرش عضلات شکم چیست؟

نبض یا پرش ماهیچه های شکم می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که شامل اسپاسم عضلانی (ناشی از استفاده بیش از حد از عضلات، کم آبی یا عدم تعادل الکترولیت باشد)، تحریک اعصاب، استرس و اضطراب، مشکلات گوارشی (گاز و نفخ و اختلالات گوارشی)، ورزش و فعالیت بدنی، عدم تعادل الکترولیت، فتق شکمی، عوارض داروئی و بیماری های عصبی باشد.

از اسپاسم عضلات قلب چه می‌دانید؟

اسپاسم عضله قلب که به عنوان اسپاسم عروق کرونر یا آنژین پرینزمتال نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که ماهیچه های داخل دیواره عروق کرونر به طور ناگهانی و موقت منقبض شوند. این انقباض می تواند به طور قابل توجهی جریان خون بخشی از عضله قلب را کاهش دهد یا حتی به طور کامل مسدود کند و منجر به علائمی مشابه علائم آنژین صدری یا حمله قلبی شود.

درمان اسپاسم قلب چگونه ممکن است؟

برای درمان اسپاسم قلب علاوه بر تغییر سبک زندگی باید دارو نیز مصرف شود. داروها شامل

• • مسدود کننده های کانال کلسیم

عروق کرونر را آرام کرده و گشاد می کند و از اسپاسم جلوگیری می کند.

• • نیترات ها

نیترات های کوتاه اثر می توانند درد را در هنگام اسپاسم تسکین دهند، در حالی که اشکال طولانی اثر می توانند از عود بیماری جلوگیری کنند.

• • استاتین ها

این ها می توانند به تثبیت پلاک ها در شریان ها و کاهش التهاب کمک کنند.

• • مسدود کننده های بتا

گاهی اوقات استفاده می شود، اما با احتیاط، زیرا در برخی موارد می توانند اسپاسم را تشدید کنند.

و تغییرات سبک زندگی شامل

• • ترک سیگار

برای کاهش خطر اسپاسم بسیار مهم است.

• • مدیریت استرس

تکنیک هایی مانند یوگا، مدیتیشن و تمرینات تمدد اعصاب.

• • اجتناب از محرک ها

شناسایی و اجتناب از محرک های خاص، مانند قرار گرفتن در معرض سرما یا برخی دارو ها.

• • اجتناب از مصرف مواد مخدر

خودداری از موادی مانند کوکائین و آمفتامین ها.

• • نظارت منظم

نظارت مداوم پزشکی برای مدیریت شرایط و تنظیم درمان در صورت نیاز.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

افرادی که دچار اسپاسم عضلانی می شوند در صورت مواجهه با هر یک از موارد زیر باید حتما به پزشک مراجعه کنند:

• اسپاسم مداوم یا شدید
• درد قابل توجه همراه با اسپاسم که با استراحت، هیدراتاسیون و مسکن بهبود نمی یابد.
• ضعف یا بی حسی همراه با اسپاسم
• اسپاسم های مکرر بدون دلیل واضح
• تورم و قرمزی در ناحیه اسپاسم
• دارا بودن بیماری های خاص مانند دیابت
• مصرف دارو هایی که عوارض جانبی آن ها اسپاسم است
• آسیب یا ضربه
• و علایم غیر قابل توضیح مانند خستگی، تب یا کاهش وزن همراه با اسپاسم

برای درمان گرفتگی و اسپاسم عضلات باید به کدام پزشک مراجعه کنیم؟

برای درمان گرفتگی و اسپاسم عضلات بیماران براساس عضلات درگیر می توانند به متخصصان مختلف مراجعه کنند. البته عمدتا افراد دچار اسپاسم عضلانی به متخصصان طب فیزیکی و توانبخشی و عصب شناس ها، ارتوپد ها و متخصصین مغز و اعصاب مراجعه می کنند.

منبع